lifeinchrist




مخالفان کتاب مقدس می پرسند که چرا مسیح گفت "شهادت من راست نیست" (یوحنا فصل 5 آیه 31)؟ اگر مسیح خداوند است، چرا شهادت خود را رد می کند و آن را نادرست تلقی می کند؟

مشکل همیشگی منتقدان کتاب مقدس این است که آیات قبل یا بعد را مطالعه نمی کنند. مثلا مخالفان به خط سیر بحث و استدلال مسیح در فصل پنجم یوحنا توجهی نشان نمی دهند. مانند آدم ساده لوحی که متن نامه ای را نمی خواند و فقط بر جمله ای کوتاه که آن هم دیگران به او نشان داده اند، تاکید می ورزد. چنین بررسی از نقطه نظر قواعد تفسیر متن، کاملا اشتباه و نادرست است و مخاطب را به شک و تردید و استنباط غلط سوق می دهد. کتاب مقدس می فرماید: "آدم ساده لوح هر حرفی را باور می کند" (امثال سلیمان فصل 14 آیه 15).

به هنگام مطالعه کتاب مقدس، دائما از خود بپرسید "موضوع بحث" چیست؟" بعد از درک موضوع، سوال دیگر را مطرح کنید: این آیه در استدلال مسیح چه نقشی را ایفاء می کند؟ به یاد داشته باشید هر آیه در ارتباط با آیات قبل و بعد دارای معنا و مفهوم است.

عیسی مرد مفلوجی را در روز شنبه شفا می دهد. برای رهبران مذهبی یهود، شفای مرد اهمیت نداشت. آن ها توجه خود را به شکستن حکم شریعت در روز شنبه معطوف کردند.

برای رهبران مذهبی، احکام و قوانین مهم تر از معجزه خدا بود! بنابراین بحث و مشاجره ای میان رهبران یهود و عیسی شروع می شود. آنان مسیح را به قانون شکنی متهم کردند. مسیح از وجوه مشترک میان خود و مخالفان بهره جست:"پدرم همیشه کار می کند" (آیه 17).

به عبارت دیگر او گفت:"چه اتفاقی می افتد اگر خدا همه کارهایش را در روز شنبه متوقف کند؟" طبیعت دچار هرج و مرج می شود و شیطان و افراد شریر جهان را به یکباره نابود می سازند.

یهودیان با عیسی توافق داشتند که عمل مثبت خداوند در طبیعت هرگز تمام نمی شود. اما آن ها معتقد بودند که امتیاز کار کردن در روز شنبه، فقط متعلق به خداوند است و نه انسان. اما نگرش مسیح متفاوت بود:"در حالی که بشریت در حال رنج کشیدن است، برای خدا دست کشیدن از فعالیت معنی ندارد. خداوند می تواند فیض و رحمتش را در روز شنبه نیز نشان دهد."

در آیه 17 مسیح خود را با خدا برابر معرفی کرد. این ادعا، دلیل محکمی به رهبران مذهبی یهود داد تا نقشه قتل عیسی را طراحی کنند. اما عیسی در آیات 19- 30 بر اختلاف موجود شدت بخشید و خود را بالاتر از یک نبی معرفی کرد.

در آیات 29 و 31 عیسی خود را شاهد معرفی می کند. گویی در دادگاه و در مقابل قاضی و هیئت منصفه قرار دارد. اما طبق قوانین قضایی، شهادت شخص در مورد خودش قابل قبول نیست. طبق شریعت یهود باید شاهدان دیگر نیز او را تایید کنند (تثنیه فصل 19 آیه 15).

عیسی با تایید قانون قضایی شریعت می گوید:" اگر من در مورد خود شهادت بدهم، شهادت من راست نیست" (آیه 31). بنابراین مسیح در آیات 32 به بعد، از شاهدان دیگر نام می برد: اعمال خود او که رهبران یهود دیده اند، یحیی تعمید دهنده، خدای پدر و کتاب مقدس.

یحیی شهادت های واضح و آشکاری در مورد عیسی ارائه داد (یوحنا فصل 1 آیات 6- 8 و 19- 34 و هم چنین فصل 3 آیات 22- 36).

اعمال مسیح (آیه 36) نیز نظیر شفا و تعالیم از اهمیت زیادی برخوردار است. به عبارت دیگر، شخصیت و هویت واقعی مسیح با اعمالش مکشوف گردید.

شهادت پدر (آیات 37- 38). به هنگام تعمید مسیح، خدای پدر عیسی را تایید کرد (متی فصل 3 آیه 17، مرقس فصل 1 آیه 11، لوقا فصل 3 آیه 22).

شهادت کتاب مقدس (آیات 37- 46). عهد عتیق درباره مسیح شهادت داده بود، اما یهودیان نمی پذیرفتند که عیسی که در میان آنان است و اعمال و خدماتش را می بینند، همان مسیح موعود است.

سرانجام مسیح بحث خود را با این هشدار که موسی علیه شما شهادت خواهد داد، استدلال را خاتمه داد. یهودیان فخر می فروختند که پیرو واقعی هستند. اما موسی درباره عیسی نوشته بود (پیدایش فصل 3 آیه 15، اعداد فصل 21 آیه 9، فصل 24 آیه 17 و تثنیه فصل آیه 15). با این توصیف، رهبران مذهبی یهود از ایمان آوردن به مسیح امتناع می کردند.

مسیح خطاب به یهودیان فرمود:"کسی که از شما شکایت می کند، موسی است. همان موسی که به او امیدوارید. شما حتی به موسی هم ایمان ندارید، چون اگر داشتید، به من نیز ایمان می آوردید، زیرا موسی در کتاب تورات درباره من نوشته است. و چون نوشته های او را قبول ندارید، به من نیز ایمان نمی آورید" (یوحنا فصل 5 آیات 45- 46).



آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

بهترین تبلیغات مـــــرکز اطلاع رســــــانی مطالب به درد بخور مشاور مددکاری اجتماعی بیماران اعصاب و روان در شیراز peydayesh-site شجرهٔ طیبهٔ طوبای ولایت خالدنیوز خالدآباد فروشــــگاه فایل درســـی لینک شهد علم فن بیان و سخنرانی